اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک وضعیت روحی روانی است که معمولا توسط مردم عادی و حتی برخی متخصصان مراقبت‌های بهداشت و سلامت، به درستی شناخته و درک نمی شود. همچنین این اختلال، ظرفیت و تواناییِ تاثیرگذاری منفی بر زندگی دیگران را دارد. به دلیل این دو مساله، باورهای اشتباهی در ارتباط با BPD وجود دارد. اگر شما یا فردی که می‌شناسید دارای اختلال مرزی هستید، مهم است که حقیقت و واقعیت‌های مربوط به این بیماری را بدانید تا بتوانید مسیر بهبودی را طی کنید. در زیر برخی از رایج‌ترین باورهای غلط در مورد اختلال شخصیت مرزی آورده شده است:

باور اشتباه ۱: اختلال شخصیت مرزی قابل درمان نیست

این یک باورِ کاملا غلط است؛ اختلال شخصیت مرزی قابل درمان است. اگر فکر می‌کنید BPD دارید، اجازه ندهید این باورِِ اشتباه شما را از مسیر درمان دور کند و یا احساس درماندگی کنید. داشتن تشخیص این اختلال به این معنا نیست که شما برای همیشه درگیر علائم و عوارض اختلال مرزی خواهید بود. تلاش مستمر و درمان موثر می‌تواند به خوبی شدت علایم BPD را کاهش دهد و به شما کمک کند یک زندگی عادی را بگذرانید.

حتی بدون درمان، علائم اختلال در طول زمان دچار جزر و مد خواهند شد؛ برخی افراد قدرت عمل و کارکرد بالاتری نسبت به دیگران دارند، بنابراین روند بهبودی برای هر فرد متفاوت است.

باور اشتباه ۲: همه افراد دارای BPD، قربانیان سوء‌رفتار در دوران کودکی هستند

بسیار پیش می آید که افراد خوش نیتی که درک درستی از اختلال شخصیت مرزی ندارند، فکر می کنند که این بیماری ناشی از سوء رفتاری است که فرد مبتلا در دوران کودکی تجربه کرده است. اگر اختلال مرزی داشته باشید، این نگرش اشتباه می‌تواند روش تعامل و یا صحبت مردم با شما را تغییر دهد و اگر سوء رفتاری را در دوران کودکی تجربه نکرده‌ باشید، این برخوردها می توانند برای شما‌ ناامید کننده و آزاردهنده باشد. این امر می‌تواند این احساس را ایجاد کند که احوال شخصی شما را نمی فهمند و یا متفاوت از برداشت آنها است. در حالی که برخی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مورد سوء رفتار قرار گرفته اند، این امر در مورد تمامی بیماران صادق نیست و باید با دید و ذهن بازتری با این موضوع برخورد کرد.

در حال حاضر هنوز هیچ دلیل شناخته شده‌ای برای رخداد BPD وجود ندارد. با این حال، دلایل بروز آن به طور کلی به عنوان ترکیبی از عوامل زیستی و ‌محیطی، به جای در نظر گرفتن یک عامل بخصوص، دیده می‌شود.

باور اشتباه ۳:  نمی توان تشخیص داد که کودکان و نوجوانان BPD دارند

اختلال شخصیت مرزی در کودکان و نوجوانان قابل تشخیص است. با این حال، به دلیل این باور عمومی که شخصیت در سراسر دوره نوجوانی کماکان در حال شکل‌گیری است، تشخیص کودکان و نوجوانان برای ابتلا به BPD بحث برانگیز بوده‌است.

راهنمای تشخیص آماری اختلالات روحی، ویرایش پنجم، استانداردهای آشکاری را برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی مشخص می‌کند. باید هنگام هرگونه تشخیص بیماری با احتیاط عمل کرد و این احتیاط به ویژه برای تشخیص اختلال مرزی می‌تواند بجا و صادق باشد، زیرا علائم و نشانه‌های آن اغلب می‌تواند مشابه با رفتارهای متداول در دوران نوجوانی باشند. یک درمانگر حرفه‌ایِ دارای تجربه در زمینه اختلال شخصیت مرزی، می‌تواند به تشخیص و تمیز دادن تفاوت‌های بین این دو کمک کند. تشخیص زودهنگام می‌تواند در حصول اطمینان از دستیابی به مداخله درمانی مورد نیاز برای شروع بهبودی فرد، مفید باشد.

باور اشتباه ۴: BPD نوعی از اختلال دوقطبی است

اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی، اختلالات کاملا متفاوتی هستند. اگر چه علائم و نشانه‌های دوقطبی و اختلال مرزی ممکن است تا حدی شبیه به نظر برسند، اما دو بیماری بسیار متمایز هستند.

از آنجا که حتی برخی متخصصان بهداشت و سلامت، فاقد دانش لازم در مورد اختلال شخصیت مرزی هستند، افراد دارای این اختلال اغلب به اشتباه با اختلال دوقطبی^[۱] تشخیص داده می‌شوند که این امر به نابسامانی اوضاع اضافه می‌کند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که داروهایی که برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می‌شوند اغلب در بیماران اختلال مرزی کار نمی‌کنند، بنابراین مراجعه به یک درمانگر دارای سابقه کار بر روی BPD، برای تشخیص صحیح و دریافت برنامه درمان مناسب، ضروری است.

باور اشتباه ۵: BPD تنها در زنان یافت می‌شود

اختلال شخصیت مرزی در هر دو جنس یافت می شود، هر چند که این امر صادق است که در زنان عموما بیشتر از مردان تشخیص ابتلا به BPD داده می‌شود.

این ضرورتا به این معنا نیست احتمال بیشتری برای ابتلای زنان به اختلال مرزی وجود دارد؛ بلکه می‌تواند به این معنا باشد که علائم عنوان شده توسط مردان به میزان بیشتری با اختلالات دیگری مانند اختلال استرس پس از حادثه^[۲] یا افسردگی^[۳]، اشتباه گرفته می شوند. نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی، بی‌ثباتی^[۴] و ضعف در کنترل رفتارهای تکانشی^[۵] است که می‌توانند هر دو جنسِ مرد و زن را به طور مساوی درگیر کنند.

باور اشتباه ۶: اگر یک فرد دارای BPD را بشناسید، یعنی همه آنها را شناخته‌اید

هر فرد منحصر به فرد است و ابتلا به اختلال شخصیت مرزی این واقعیت را تغییر نمی‌دهد.

طبق راهنمای تشخیص آماری اختلالات روحی (DSM–V)- مرجع متخصصان بهداشت و درمان برای بررسی در هنگام تشخیص اختلالات - معیارهای معینی برای تشخیص BPD باید وجود داشته باشد. این معیارها شامل اختلال در عملکرد شخصیت و روابط بین فردی است. این اختلالات به شیوه‌های محتلف خود را نشان می‌دهند در هر فرد متفاوت می باشند.

علاوه بر این، شیوه درگیر شدن همه افراد با عوارض و علایم ویژه این اختلال،‌ مشابه یکدیگر نیست. مشکل یک فرد در ارتباط با روابط و مراودات اجتماعی‌اش، می تواند متفاوت از مشکل شما باشد. هر فردی اختلال شخصیت مرزی را به سبک و شیوه‌های بسیار متفاوتی تجربه می‌کند.

[۱] Bipolar Disorder (BP)
[۲] Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD)
[۳] Depression
[۴] Instability 
[۵] Poor Impulse Control