خشم شدید و بی مورد یکی از عوارض و نشانه‌های مشکل‌ساز در اختلال شخصیت مرزی (BPD) است. در حقیقت، آن قدر شدید است که اغلب به عنوان "خشم مرزی"[۱] از آن یاد می‌شود.

در حالی که عصبانیت یکی از ویژگی‌های اصلی اختلال مرزی است، دلایل این موضوع که چرا افراد مبتلا به BPD به صورت متفاوتی نسبت به دیگران خشم را تجربه می کنند و اینکه این تجربه تا چه اندازه متفاوت است، بسیار کم شناخته شده‌است.

با این حال، تحقیقات جدید ماهیت خشم مرزی را روشن می‌کند.

خشم بی مورد در اختلال شخصیت مرزی

خشم مرزی بیشتر از یک واکنش احساسی معمولی است. در "راهنمای تشخیص آماری اختلالات روحی، ویرایش پنجم" - مرجع متخصصان بهداشت و درمان برای بررسی در هنگام تشخیص اختلالات - عصبانیت در اختلال شخصیت مرزی به عنوان "خشم شدید و بی مورد و یا مشکل کنترل خشم"[۲] توصیف می‌شود.

اینکه خشم در اختلال مرزی "نابجا و بی مورد" خوانده می‌شود، به این دلیل است که به نظر می‌رسد که سطح خشم بسیار شدیدتر از آن است که با موقعیت یا رویدادی که موجب آن شده‌است، متناسب باشد. بعنوان مثال فردی دارای اختلال مرزی، ممکن است به پیشامدی واکنش نشان دهد که برای شخص دیگری کوچک و یا بی‌اهمیت باشد، مانند واکنش به یک سوءتفاهم. , واکنش او با احساسات بسیار قوی از خشم و ابراز نابهنجارِعصبانیت، مانند فریاد زدن، طعنه و تحقیر و یا خشونت فیزیکی همراه است.

تحقیق درباره خشم مرزی

در حالی که عصبانیت مرزی به مدت طولانی موضوع بحث و گمانه‌زنی‌هایی بین متخصصان اختلال شخصیت مرزی بوده‌است، اما این موضوع به تازگی به کانون تحقیقات دقیق‌تری تبدیل شده‌است. متخصصان اکنون در حال بررسی این هستند که چگونه خشم مرزی با خشم طبیعی متفاوت است و چرا رخ می‌دهد.

به طور خاص، محققان در حال تلاش برای درک این موضوع هستند که آیا افراد مبتلا به BPD به راحتی عصبانی می‌شوند، آیا واکنش‌های خشمگینانه شدیدتری دارند و یا دارای واکنش‌های خشم و عصبانیت طولانی‌تری نسبت به افراد عادی هستند. (و یا این که ترکیبی از همه این عوامل است).

یک مطالعه، عصبانیت افراد دارای اختلال شخصیت مرزی را در مقایسه با افراد عادی، در پاسخ به یک ماجرای خشمگین کننده، مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد که افراد دارای اختلال مرزی همان میزان خشم گروه افراد سالم را گزارش کردند (در عکس‌العمل به آن ماجرا). اما، افراد گروه عادی بیان کردند که عصبانیت آن‌ها نسبت به افراد داری اختلال شخصیت مرزی، با گذشت زمان به سرعت کاهش‌یافته است.

بنابراین ممکن است اینگونه نباشد که افراد دارای BPD، واکنش خشم قوی‌تری داشته باشند، بلکه احتمال دارد بروز خشم آن‌ها مدت‌ زمان بیشتری نسبت به تجربه دیگران طول می کشد.

علاوه بر این، تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که خشم مرزی ممکن است باعث شود تا نشخوار ذهنی[۳] تحریک شود (زمانی که یک نفر در مورد پیشامدِ موجب عصباینت خود پی در پی و مداوم فکر می‌کند). این تفکر تکرار شونده یک چرخه احساسی معیوب و بداندیشانه ایجاد می‌کند که خشم شخص را بدتر کرده و طول مدت آن را افزایش می‌دهد (همان طور که توسط مطالعه‌ای که در بالا ذکر شد، تائید شده است). در نهایت عصبانیت شدید و طولانی، موجب رفتار پرخاشگرانه می شود که فرد برای تسکین خشم خود به آن روی می آورد.

تحقیقات در این زمینه بسیار مقدماتی است و کارهای بیشتری برای درک کامل این که چگونه و چرا افراد داری BPD، متحمل خشم مرزی می شوند، مورد نیاز است.

مداوای اختلال شخصیت مرزی

تعدادی از روش‌های درمانی وجود دارند که می‌توانند برای درمان اختلال شخصیت مرزی، از جمله عوارض مکررِ خشم و عصبانیت که تضعیف‌گرِ و ناتوان کننده هستند، مورد استفاده قرار گیرند.

روان‌درمانی: بیشتر روان‌درمانی‌ها در مسیر درمان اختلال مرزی، عکس‌العمل‌های خشم و عصباینت قوی را که افراد دارای BPD بیان کرده و بروز می دهند، هدف می گیرد. به عنوان مثال، در رفتار درمانی دیالکتیکی[۴] (DBT)، به بیماران مهارت‌هایی آموزش داده می‌شود تا بتوانند عصبانیت خود را کنترل کرده و طغیان‌های خشم را کاهش دهند.

انواع دیگر روان‌درمانی اختلال شخصیت مرزی، شامل طرحواره درمانی[۵]، روان‌درمانی انتقال‌محور[۶]، و درمان مبتنی بر ذهن سازی[۷] است که خشم و عصبانیت را نیز مورد هدف قرار می‌دهند.

داروها: در حالی که هیچ داروی درمان اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد که در حال حاضر FDA برای درمان این اختلال تایید کرده باشد، برخی از داروها نشان‌ داده شده است که برای کاهش خشم موثر هستند.

با این حال، این داروها به احتمال زیاد، هنگامی که همراه با روان‌درمانی استفاده می‌شوند، بسیار موثرتر هستند. این بدین دلیل است که در حالی که داروها ممکن است میزان و شدت خشم را تغییر دهند و آن را متعادل کنند، اما نمی‌توانند زمانی که یک عامل استرس زا یا شرایط دشوار بوجود می آید، به طور کامل از بروز خشم و عصبانیت (بی مورد) جلوگیری کرده و یا خشم  فرد را از بین ببرند.

سخن پایانی

اگر شما و یا فردی از عزیزانتان مشکلاتی در ارتباط با عصبانیت مرزی دارید، لطفا به دنبال مداوا توسط یک درمانگر یا دیگر متخصصان سلامت روان باشید. شما (یا از عزیزانتان) می‌توانید بر این عوارض و علائم اضطراب آور و ناراحت‌کننده کنترل پیدا کنید و احساس بهتری داشته باشید.

بعنوان تذکر پایانی، مهم است به خاطر داشته باشید که  نفس عصبانیت یک احساس طبیعی است، بنابراین تجربه واکنش‌های عصبی و بروز خشم، به این معنا نیست که شما اختلال شخصیت مرزی دارید. به خاطر داشته باشید که یک فرد دارای اختلال شخصیت مرزی، عصبانیت مکرر، افراطی و نابجا را تجربه می‌کند که اغلب منجر به رفتارهای مخرب مانند دعوا و درگیری‌های فیزیکی می‌شود.

با این حال، اگر با کنترل خشم و عصبانیت مشکل دارید، رفتن پیش یک متخصص سلامت روان ایده و تدبیر خوبی است.

 

[۱] Borderline Rage
[۲] Inappropriate, Intense anger or Difficulty controlling anger
[۳] Rumination 
[۴] Dialectical Behavior Therapy (DBT)
[۵] Schema-Focused Therapy
[۶] Transference-Focused Therapy
[۷] Mentalization-Based Therapy